Wuchajcy

Zyma so bliži a dyrbimy sej zaso měcy na hłowu stajeć, zo bychmy so před zymu škitali. Někotrym pak dosahaja snano jednore wuchajcy, zo bychu znajmjeńša ćopłe wuši měli. Wuchajcy! Krasne to słowo! Wuchajcy – tworjene po přikładźe rukajcy abo nohajcy – móža wšelake nadawki spjelnić. Twarscy dźěłaćerjo, kotřiž dźěłaja z powětroćišćowym hamorom, wužiwaja je na přikład, zo bychu swojej wuši před haru škitali. Druzy zaso – kaž sym hižo prajiła – trjebaja wuchajcy, zo bychu swojej wuši wohrěwali a před krutej zymu škitali. Zajimawe je, zo drje njeeksistuje žana wuchajca, kaž je to pola rukajcow a nohajcow – hdyž jednu rukajcu zhubju, zwostanje mi wot toho porika přeco hišće ta tamna „połojca“. Wuchajcy pak wustupuja jenož w porikach, dokelž stej z pomocu wobaleneje metaloweje rynki zwjazanej. W poslednimaj zymomaj wšak tajke wuchajcy trjebali njejsmy, ale štó wě, što nam přichodna zyma wobradźi.

A. Pohončowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa

klučowe słowa: substantiw, wotwodźenka

hesła: wuchajcy, Ohrenschützer