Wšitke dźěći, kotrež tam steja, su wutrobnje přeprošene

Njedawno sym tu rěčała wo tym, zo je słowo dźěćo – gramatisce widźane – neutrum, to rěka ani žónskeho ani muskeho rodu, a tuž tež njemóže za muske wosoby rezerwowane formy měć. Tohodla tež nima werb, kotryž so na tute słowo poćahuje, w dualu wosebitu kóncowku za musku wosobu -aj, ale -ej; prawje ma potajkim rěkać: Dźěsći tam chodźeštej. Samsne płaći wězo tež za adjektiw, kotryž charakterizuje słowo dźěsći bliže, rěka to potajkim: Małej dźěsći tam chodźeštej. – A što je nětko z pluralom, wšak maja tam muske substantiwy, kotrež pomjenuja wosoby, tež wosebitu formu: studenća, šulerjo, kolegojo. Tež adjektiwy, participy a pronomeny, kotrež so poćahuja na tajke słowo, tworja wosebitu formu: Serbscy studenća, kotřiž tam steja, su wutrobnje přeprošeni. resp. Přeprošujemy wšitkich studentow. Hdyž pak wuměnimy słowo studenća ze słowom dźěći, ma to rěkać: Serbske dźěći, kotrež tam steja, su wutrobnje přeprošene. resp. Přeprošujemy wšitke dźěći.

Nadźijam so nětko, zo su wšitke dźěći, kotrež su mi připosłuchali, wšo zrozumili – jeli nic, su přeprošene pohladać na internetnu stronu MDR, zo bychu sej tute linki hišće jónu přečitali.

A. Pohončowa

Themen: Grammatik

Schlüsselwörter: Vernunftbegabtheit, Neutrum, Verb, Plural, Dual

Wörter: dźěći