Tušina

W Serbskich Nowinach pisaše so w poslednim času wospjet wo tym, zo Klóšterskej wodźe něhdy prajachu Tušina. Po załoženju Klóštra Marijina Hwězda – mjenodawarja za nowe pomjenowanje – je so tute mjeno pozabyło, ale nic dospołnje woteznało. To pokazuje nam fakt, zo jewi so na wšelakich městnach w staršej literaturje. Alfons Ryćer skedźbnja na staru čitanku a słownik Jurja Krala z lěta 1927, dalše wobswědčenje mamy „Serbskich wobrazkach“ Adolfa Černého w přełožku Oty Wićaza. Zwotkel pak so tute mjeno bjerje a što wone woznamjenja? W mjenowědnych knihach so wone bohužel njewobjednawa. Tola rěčespytnik spóznaje zwisk z adjektiwom stuchły, štož rěka telko kaž ,smjerdźaty, wotestatyʻ, w etymologiskim słowniku namakamy tež substantiw tuch z woznamom ,stuchlizna, stuchły smjerdʻ. Wot tutoho substantiwa je pomjenowanje Tušina cyle prawidłownje wotwodźena. W teksće Adolfa Černého rěka, zo běchu wokoło Tušiny něhdy „přeradne bahniska“ – móžna to motiwacija za mjeno rěčki. Bahniska su so přez zrunanje běha rěki zhubili, tola niwowy lěs pola Łazka nas na nje dopomina.

S. Wölkowa

temy: regionalne rozdźěle w serbšćinje, pochad słowow

klučowe słowa: substantiw, wotwodźenka

hesła: Tušina, stuchły, tuch, Klóšterska woda