Schönling
„Tam wonka steji tajki prawy rjanolink“, praješe njedawno kolegowka – šibale so smějo. Jako pytny, zo chwilku přemyslowach, wona doda: „… na tajki Schönling!“ Tole bě nastork do zhromadneho přemyslowanja wo najlěpšim ekwiwalenće za němske „Schönling“, štož ma tež w němčinje skerje pejoratiwny, to rěka wothódnoćacy woznam. W hornjoserbskim tekstowym korpusu namakamy w „Serbskej dźiwadłowej zběrce“ z lěta 2001 jenički dokład za wotwodźenku „rjanolink“, štož na to pokazuje, zo jedna so tu wo indiwiduelnu twórbu. Słowo rjanolinka so jako ekwiwalent němskeho „schönes Mädchen“ wužiwa, štož zawěsće tež z tym zwisuje, zo su so něhdy wosebje holcy rjenje wupikali. Dźensa tež mnozy mužojo na zwonkownosće dźiwaja – tuž bych skerje prajiła, zo sym něhdźe rjanucha abo tež rjanuška widźała. Tajki rjanuch abo rjanušk serbskim słowotwórbym modelam lěpje wotpowěduje. A dokelž smy w modernym swěće žiwi, najskerje tež přichodnje tajkich a wonajkich rjanuškow na dróze abo druhdźe wuhladamy.
J. Šołćina
Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Wortbildung
Schlüsselwörter: Ableitung, Substantiv