Šawl
Nalěćo tu je, ale ja chcu so dźensa wěnować šawlej. Tón drje wužiwamy najbóle w zymje, tola jako wozdoba abo asesuar słuži wón žonam přez cyłe lěto. Zo njeje to najskerje originalne serbske słowo, ale požčonka, snano mnozy z was hladajo na podobnosć němskeho „Schal“ hižo tukaja. Najzajimawši při tym pak je rozdźěl porno němskemu słowu: Čehodla němsce „Schal“ a serbsce šawl? Přičina je žórło požčonki: Serbšćina drje njeje je jón najskerje wzała z moderneje spisowneje němčiny, ale z regionalnych němskich dialektow. Tak registruje Hansa Kleckerowy Hornjołužiski słownik słowo „Schaul“ a tohorunja kompozitum „Schaultichl“, potajkim šawlowe rubiško. Wurjekowanje z diftongom aw w ludowej němčinje dźe najskerje wróćo na starše wašnje pisanja tutoho słowa po jendźelskim wašnju s-h-a-w-l, štož čita so poprawom [shɔ:l]. Ale w ludowym erće, njeznajacym jendźelšćinu, bu z toho šawl. Dźensniše spisowne němske „Schal“ pak wuchadźa z francoskeje wurjekowanskeje warianty słowa. Jako prěnjotne žórło tuteje požčonki podawaja etymologiske słowniki persiske słowo „šāl“ jako pomjenowanje za wohrěwacy praworóžkaty kruch płata, a to zaso je pječa zwjazane mjenom indiskeho tekstilneho města Shāliāt.
S. Wölkowa
Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Herkunft der Wörter
Schlüsselwörter: Substantiv, Lehnwort, Deutsch