Richel
Z dychom swjatoh Jana ... kćěja luboznje wšě móžne kwětki na łuce. To je čas za pisane lěćne kwěćele. Naša wowka praješe jim richel. Tute słowo pak dołho hižo słyšała njejsym, tež naša mać je wužiwała njeje. Zwotkel drje so tajke pomjenowanje bjerje? Někajki słowjanski korjeń hodźi so w nim lědma spóznać. Za to dopomina słowo richel na němske riechen, potajkim serbske čuchać abo nuchać, chiba tež wonjeć. A woprawdźe je w hornjołužiskej němčinje, dokumentowanej w dialektnym słowniku Hansa Kleckera, zapisane słowo „Richl“. Je to kwěćel, kotryž bjerjechu wjesne žony sobu kemši, zo bychu so nuchajo wočerstwili, hdyž by prědowanje smjerć dołhe a snano wostudłe było. Dźensa wšak mjenujemy wotšćipane abo wotrězane a zwjazane kwětki kwěćel, a dokelž je runje tajke krasne lěćo, bych radźiła wšěm prawym serbskim kawalěram: Darće swojej lubej tola zaso jónu pisany kwěćel ... abo tež richel!
S. Wölkowa
Themen: Herkunft der Wörter
Schlüsselwörter: Substantiv, Umgangssprache