Přestać abo zastać?

Dźensa chcu so w rěčnym kućiku zaběrać z werbomaj přestać a zastać. Wobaj werbaj woznamjenjatej, zo so něšto kónči. Hdyž so na přikład dźěći do włosow dóstanu, potom praju jim: „Přestańće!“ abo tež: „Zastańće!“ Abo: Ratar je přestał resp. zastał skót plahować. Móžu potajkim přestać a zastać we wěstych kontekstach wuměnić. – Werb zastać ma pak nimo toho dalši woznam, kotryž werb přestać nima, mjenujcy „anhalten“: Awto je před domom zastało.

Ale eksistuje werb přestać, kotryž z runje citowanym w zmysle zastać ničo činić nima. Tutón werb přestać je wotwodźeny wot werba stać a je wuraz wosebiteho wašnja čina. Hdyž něchtó praji: „Cyłu hodźinu sym přestał a na nich čakał.“, potom to rěka, zo je tam hodźinu wokoło stał. Druhe přikłady za samsne wašnje čina su: přespać, přesydać abo přehejsować. A zo njebych nětko krótki čas rěčneho kućika přebamboriła, ja nětko přestanu, pojědu z awtom po Dwórnišćowej a při Serbskim instituće zastanu.

A. Pohončowa

Themen: Sinnverwandte und ähnliche Wörter, Wortbildung

Schlüsselwörter: Verb

Wörter: přestać, zastać, aufhören, stehen bleiben