Poł a połojčny

We wšelakich wobłukach njewupisaja so hižo połne dźěłowe městna, ale – němsce prajene – „halbe Stellen“. Čitała sym za tutón wuraz něhdźe połojčne městno. Wězo móžu so wo tym wadźić, hač je tajke postupowanje optimalne za potrjechenych ludźi a w tym zwisku móžu snadź ironisce wo połojčnych městnach rěčeć, ale prawy serbski ekwiwalent za němske „halbe Stelle“ je drje poł městna: W instituće njejsu loni połne městno wupisali, ale jenož poł městna. Hdyž měnju połojcu cyłka, je to połojca resp. poł něčeho: poł škleńcy (nic: połojčna škleńca), połojca dźěła je dokonjana (nic: połojčne dźěło). Hdyž so na pućach twari a puć tohodla kompletnje njezawrěja, ale jenož połojcu, potom rěka to: Połojca puća je zawrjena abo poł puća je zawrjene a nic: Puć je połojčnje zawrjeny – to by samo fatalne było. Adjektiw połojčny zwuraznja mjenujcy něšto njedospołne, zwjeršne, něšto bjez zajima abo přeswědčenja zdokonjane, na přikład połojčna wěc, połojčne rozrisanje, połojčny zajim. Wón wšitko jenož połojčnje čini a rezultat toho je połojčne dźěło. Němski wotpowědnik rěka tu skerje „halbherzig“. Wobkedźbujće tuž: Tež tón, kiž jenož poł městna ma a tamnu połojcu dnja za swoje zajimy wužiwa, nječini žane połojčne wěcy.

A. Pohončowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, słowa podobne po woznamje abo formje

klučowe słowa: numeral, wotwodźenka

hesła: poł, połojčny, halb, halbherzig