Pobrachuje abo faluje?

Je to wěrno, zo měło so w porjadnej spisownej rěči lěpje rjec, zo něšto pobrachuje, a nic zo něšto faluje? Dokelž je tola falować němska požčonka. To pak je njedorozumjenje – z němčiny pochadźatej wobě słowje. Za werb falować móžemy žórło lochko w němskim „fehlen“ identifikować, w dialekće słyšimy tež „fahln“. Ale kak tomu pobrachować? Tu w dźensnišej wšědnej němčinje direktnu předłohu njenamakamy, ale w staršich časach wužiwaše so tež „brechen“ a „gebrechen“ w zmysle njedosahanja: „Ihm gebricht es an Mitteln“ – tak so wězo dźensa wjace njepraji, a tola je so naše pobrachować wot tam wzało. Móže być, zo je wot němskeho werba wěstu wyšu stilistisku hódnotu zdźědźiło. Wobaj werbaj pak stej w serbšćinje kruće zadomjenej, a znajemy wotwodźenki kaž brach abo zbrašeny a runje tak frazeologizm na fal hić. A hač prajiće, zo wam čas abo pjenjezy faluja abo zo wam wone pobrachuja – to ničo njezměni na skerje njezwjeselacym fakće.

S. Wölkowa

Themen: Sinnverwandte und ähnliche Wörter, Herkunft der Wörter

Schlüsselwörter: Verb, Lehnwort, Deutsch, Wendung, Ableitung

Wörter: pobrachować, falować, na fal hić, fehlen