Pfandflasche

Njedawno dźeržach blešu w rukomaj, na kotrejž steješe „Pfandflasche“. A kaž to z rěčespytnikami takle bywa, woni tež zwonka dźěłoweho časa stajnje wo serbskich ekwiwalentach přemysluja. We wšědnej rěči bych tež ja prajiła, zo je to pfandbleša, ale pytach dale za serbskim wotpowědnikom.

Po dwuzwjazkowym słowniku by wona bleša rěkała zastawna bleša, štož njeje komunikatiwne a dwěluju na tym, zo to štó praji. Wone bleše móžeš wróćić, a tuž zda so wróćomna bleša abo bleša k wróćenju hižo być lěpši namjet. Runje tak popłatkowa bleša – ale substantiw popłatk so w zmysle „Gebühr“ wužiwa. Zajimawe přikłady namakach w staršich tekstach, tam so za „Pfand-“ tež hišće wukupny wužiwa. Potajkim wukupny list, wukupne pjenjezy – tak móhli tež wone bleše pomjenować wukupne bleše.

Tak, lubi posłucharjo, sym někotre namjety podała – wočakńmy, što so přichodnje w rěčnej praksy přesadźi.

J. Šołćina

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter

Schlüsselwörter: Substantiv

Wörter: Pfandflasche, Pfand, bleša