Parkowanska dźěra?
Njedawno něchtó powědaše, zo bě so zapozdźił, dokelž njebě z časom „parkowansku dźěru“ nadešoł. Štóž je husto z awtom po puću, naspomnjeny problem derje znaje – pytanje za městnom za parkowanje. Hač wonka na parkowanišću, w podzemskej garaži abo w parkowanskim domje – předewšěm w městach je dźeń a wjace awtow a mjenje městna. Sy-li potom skónčnje městno namakał, móže być městno mjez awtomaj přewuske, štož sama husto dožiwjam. Njejedna pak so wo žanu parkowansku dźěru, dokelž w tajkej by so awto zhubiło. Měnił bě drje wony zadwělowany wodźer awta to, štož němsce jako „Parklücke“ pomjenujemy. Móžemy prajić, zo njebě swobodneho městna za parkowanje. W dwurěčnym słowniku tohorunja zapisany ekwiwalent luka za parkowanje je jako wobchadnorěčny markěrowany. W słowniku noweje leksiki pak su dalše namjety, kotrež mam za akceptabelne: njebě parkowanskeho městna, wotstajenišća abo tež parkowanišća. Tuž lubi wodźerjo awtow – wostańće wutrajni při pytanju za swobodnym městnom, byrnjež tež małe było, ale z modernej techniku njeje tež zaparkowanje žadyn problem wjace!
J. Šołćina
temy: serbske wotpowědniki za němske słowa
hesła: Parklücke, parkowanske městno, parkowanišćo