Namrěć – zdźědźić – herbować – wotkazać – zawostajić

Něchtó chce statok z ležownosću předać abo někomu zdźědźić – tak čitach w juliju w Serbskich Nowinach. Prěnje – statok předać – njeje snano problem, tola z druhej ideju – statok někomu zdźědźić – mam swoje ćeže. Zdźědźić móžemy mjenujcy jenož něšto wot někoho, móžemy tež něšto namrěć – to je potom namrěwstwo, wobchadnorěčnje drje so tež z němskej požčonku praji, zo něšto herbujemy. Tola někomu něšto zdźědźić – to njeńdźe. Tu wužiwamy w serbšćinje hinaše werby: Starši swojim dźěćom něšto wotkazaja, to je potom jich wotkazanje. Druha móžnosć je wuraz zawostajić – Nan je synej pjekarnju zawostajił – to je potom zawostajenstwo. Widźimy potajkim: W serbšćinje rozeznawamy leksikalisce dosć jasnje dwě stronje daledaća wobsydstwa po smjerći. Hdyž na tutym puću něšto dóstanjemy, móžemy to namrěć abo zdźědźić, wobchadnorěčnje tež herbować. Hdyž pak smy sami hižo w pokročenej starobje, měli so starać wo to, zo swojim potomnikam něšto zawostajimy abo wotkazamy.

S. Wölkowa

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Sinnverwandte und ähnliche Wörter

Schlüsselwörter: Umgangssprache, Schriftsprache, Verb

Wörter: namrěć, zdźědźić, herbować, wotkazać, zawostajić, erben, vererben