Mjena krajow

Před lětami sym rozmołwy ze staršimi ludźimi nahrawała. W tutych tekstach napadnu mi wurazy abo formy, kotrež dźensa njebychmy wjace tak wužiwali. Powědachu mi, kak su we Łužicy wojacy „z Belgiskoh“ byli, kak su z kolesami hač „do Tyrinskoh“ jěli, wo ćěkańcach „ze Šleziskoh“ abo wo jatbje „w Rósenskom“. A dopomnju so tež derje, kak staj mój dźěd a wowka přeco „do Čěskoh“ jězdźiłoj. Móžny je němski wliw, hdźež praješe so prjedy tež „ins Bayrische fahren“. Namakamy to na přikład pola Theodora Fontane. Poprawom su formy kaž Belgiskoh abo Tyrinskoh abo němske Bayrische adjektiwy a k tomu słušacy substantiw, w tutym padźe kraj resp. Land je so wuwostajił. Serbsce by potajkim dyrbjało dospołnje rěkać do Tyrinskeho kraja. Zo so genitiwna forma pola adjektiwa skrótši, město Tyrinskeho Tyrinskoh, je typiske za katolski dialekt kaž tež za wobchadnu serbšćinu, hlej widźu rjanoh muža.

L. Šołćic

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, pochad słowow, gramatika

klučowe słowa: substantiw, adjektiw, deklinacija, mjeno, dialekt, wobchadna rěč

hesła: mjena krajow, Čěski (kraj), kraj, Tyrinski (kraj)