Mejfka

Za wosobnje zdrasćenu a frizěrowanu žonu, mamy wšelake wurazy w serbšćinje, zwjetša přewzate z druhich rěčow, na př. dama abo madam abo wopisowanja kaž fajn, nobel, šik žona.

Małe holcy, kiž so šik woblěkaja abo z rjanymi šatami pyša, mjenuje tón abo tamny snano princesny. Znajeće pak tež wuraz mejfka? Wo małej holčce, kotraž wuwiwa zajim za rjane šaty a accessoiry, sej wědomje swoju garderobu zestaja a so rady wosobnje drasći, móžemy lubozniwje rjec „Naša Marka je nětko tajka prawa mejfka!“ Wuraz mejfka móže pak so tež za dorosćene žony wužiwać. Potom pak móže trochu negatiwnje konotěrowany być: Žona, kotraž so jara napadnje – a to snano na přehnate wašnje - drasći.

Pomjenowanje je najskerje z němčiny přewzate. W Słowniku hornjosakskich narěčow sym słowo Möwchen resp. Meewchen namakała. Tam podawa so nimo prěnjeho woznama ‚eine Taubenrasse‘ druhi woznam ‚leichtes Mädchen‘. Tutón negatiwny woznam pak mejfka po mojim wědźenju w serbšćinje docyła nima.

L. Šołćic

temy: słowa podobne po woznamje abo formje, pochad słowow

klučowe słowa: požčonka, wotwodźenka, diminutiw

hesła: mejfka, šik žona, leichtes Mädchen, Möwchen, Meewchen