Maxim-Gorki-Theater

W Berlinje je znate dźiwadło, kiž mjenuje so „Maxim-Gorki-Theater“. Njedawno je mi w nowinach nadpadnyło, zo je z přełožkom tutoho mjena do serbšćiny problem zwjazany. Tak čitach na jednym boku cyle prawje wo dźiwadle Maksima Gorkeho, w samsnym teksće pak jewješe so tež pomjenowanje Maksima Gorkowe dźiwadło. Z mjenowaneju formow akceptuju jenož prěnju. Tuta forma – dźiwadło Maksima Gorkeho – wobkedźbuje, zo ma swójbne mjeno Gorki strukturu adjektiwa kaž hórki, a tuž dóstanje wone tež formu adjektiwa w genitiwje: Gorkeho. Skłonjowanje tajkich mjenow po mustrje adjektiwow – Gorki, Gorkeho, Gorkemu, z Gorkim – so tuchwilu pod wliwom druhich słowjanskich rěčow w serbšćinje jara šěri. W druhim přełožku wužiwa so wotwodźenka z přiwěškom -owy, kiž signalizuje wobsydstwo abo přisłušnosć. Tola wona so w serbšćinje njewotwodźuje wot adjektiwa, ale wot substantiwa. Mjeno Gorki zadźerži so potajkim kaž Ćišinski – a kaž nimamy w Serbach žanu Ćišinskowu šulu, ale „Šulu Ćišinskeho“, tak njechodźa Berlinjenjo do Maksima Gorkoweho dźiwadła, ale do dźiwadła Maksima Gorkeho.

S. Wölkowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa

klučowe słowa: substantiw, mjeno, zestajenka, deklinacija

hesła: Maxim-Gorki-Theater, mjeno