Kwětki krjepić
Štóž ma zahrodu, ma tuchwilu wulku prócu, zo jemu rostliny njezwjadnu a njezahinu – wone dyrbja wodu dóstać. A kak so na tele dźěło w zahrodźe serbsce praji? Sym hižo słyšała, zo něchtó „kwětki kida“. To pak so mi někak dźiwne zda. Wězo móžemy wodu kidać, mojedla tež bencin z kanistra do tanka, bur móže tež hnój kidać. Słowjeso kidać zwjazuje so w serbšćinje zwjetša z maćiznu, kotraž so kida, nic pak z objektom, na kotryž so něšto kida.
Za zastaranje rostlinow z wodu mamy w serbšćinje předewšěm dwaj specielnej wurazaj. Sprěnja móžemy kwětkam, tomatam, kórkam atd. přiliwać. Je to wotwodźenka wot werba leć – liju. Přiliwać wšak praji so zwjetša, hdyž dźe wo jednotliwe, indiwiduelne rostliny, trawje drje nichtó njepřiliwa. Druha móžnosć je krjepić, něšto pokrjepić abo wokrjepić. W tutych słowach tči słowo krjepka – to je kapka – a tohodla móžemy takle prajić wosebje potom, hdyž z krjepjawu krjepimy, takrjec kapki dešćika imitěrujemy, chiba tež z hadźicu (šlawchom) z pryskatej hłójčku. Krjepić móžemy kwětki, zeleninu, ale tež trawnik. Za tutón wšak wužiwa so zwjetša wosebita připrawa, trawnikowy krjepjak, němsce „Rasensprenger“ – tón dźěło wězo jara wolóža. Wulke krjepjaki abo krjepjace připrawy su trěbne za pola – te dyrbja so podešćować.
Ale sprawnje prajene, lěpje hač wšo krjepjenje a přiliwanje drje by było, hdy by so skónčnje zaso jónu woprawdźiteho dešćika našło.
S. Wölkowa
temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, słowa podobne po woznamje abo formje
klučowe słowa: werb