Krušwy k zawarjenju

Nazyma je čas zrałeho sadu, wšudźe na štomach wisaja čerwjenoličkate jabłuka, módre slowki, žołte abo nabruń krušwy. Je jich telko, zo njemóžeš je wšě naraz přetrjebać. Tuž dyrbja so konserwować: móžemy je zamjerznyć, móžemy sušenki dźěłać abo móžemy je zawarić. Tu je wažne, zo wobkedźbuje so prawy čas za žně. Njedawno pytachu za přinošk w nowinach serbske wotpowědniki za fachowe wurazy, kiž poćahuja so na krušwy: „Hartreife“ a „Weichreife“. Tu wšak njebych w serbšćinje ze substantiwami operowała, ale radšo z adjektiwami. Krušwy dyrbimy zawarić, hdyž su dozrawjene, ale hišće twjerde (to je staw, wopisowany jako „Hartreife“), njeje na kóždy pad trjeba někajki zestajany adjektiw kaž twjerdozrały wutworić. Někotre družiny hodźa so w chłódnej pincy składować, hdyž so takle dozrawjene, ale twjerde zešćipaja. Jěmy pak tajke składowane krušwy hakle pozdźišo – naša mać by prajiła, zo maja krušwy wotmjaknyć. Potom su wone mjechke a juškojte – němsce „weichreif“. Tola kedźbu, hdyž předołho leža, krušwy wjace njesłodźa – potom přeměnja so mjenujcy na zhnidlički.

S. Wölkowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa

klučowe słowa: adjektiw

hesła: krušwy, Birnen, hartreif, weichreif, dozrawjeny, twjerdozrały