Sprachecken

Halt die Ohren steif!

Hdyž so němsce z někim rozžohnujemy, tak husto prajimy „Halt die Ohren steif!“ – předewšěm, hdyž chcemy jeho pozbudźić, jemu zmužitosće dodać, chiba tež, zo bychmy jemu strowotu přeli. Zajimawy wobrot, jeho wobraz drje pochadźa ze swěta zwěrjatow a je tež zakład za znaty serbski wobrot wuši nastajeć, z woznamom ,jara skedźbnje słuchać‘: Hdyž je na přikład psyk abo kóčka, mojedla tež kóń, jara skedźbliwy abo rozbudźeny, tak nastaja wuši, słuchajo na najmjeńši zwuk w swojej wokolinje, zo by hnydom reagować móhł. Nastajenej wuši potajkim symbolizujetej tu čiłosć, rozbudźenosć abo skedźbnosć. Kak pak bychmy podobne přeće serbsce wuprajili? Najbóle rozšěrjene je po mojim zdaću w podobnej funkciji přeće Wostań strowy!, snano tež Wostań strowy a čiły! Wuprajamy naše přeće serbsce potajkim direktnišo. Móžemy so tež rozžohnować takle: Derje domoj a strowi zas(o)! Tež w tutym krutym wobroće je přeće strowoty zakótwjene.

Hdyž pak chcemy našemu rozmołwnikej skerje zmužitosć a chrobłosć přeć a zo so swojich nadawkow njenaboji, so to prawje njehodźi. Myslu sej, zo móžemy tu najlěpje prajić: Njedaj so powalić! To drje njeje kruty frazeologiski wobrot, ale hdyž husto dosć tak prajimy, to snano hišće budźe.

S. Wölkowa

Themen: Redewendungen

Schlüsselwörter: Wendung

Wörter: Ohren steifhalten, steifhalten