Dobre rano?

Hustodosć hižo zasłyšach, zo mje štó z „Dobre rano!“ strowješe. Je mi poprawom wšojedne, hač mje něchtó z Dobre ranje! abo z dialektalnej formu Dobre rano! strowi, dokelž so přez kóždy přećelny postrow wjeselu. Na Dobre ranje! hustodosć z Dobre spodobanje! wotmołwju, štož pak so na rano njerymuje. W słownikach namakamy jasne rozeznawanje: ranje je němsce „der Morgen“. Porno tomu je pod hesłom rano wupokazane „am Morgen“ abo „morgens“. Rano zahe abo zahe rano potajkim zwuraznja, hdy so něšto stawa, a tak móžu prajić, zo rano zahe stawam abo zo rano k snědani stajnje kofej piju. Ranje jako substantiw pomjenuje dźěl dnja abo tež wobzorosměr, a jón móžu z pomocu kajkostnika bliže wopisować a prajić, zo je to na přikład rjane a słónčne ranje. Znaty drje je wam, lubi słucharjo, wobrot wot ranja hač do spanja. Ale ně, na spanje nětko hišće njemyslimy – a tuž přeju wam Dobre ranje, spodobanje! – a rano hižo dobru naladu!

J. Šołćina

temy: rěčne wobroty, słowa podobne po woznamje abo formje, regionalne rozdźěle w serbšćinje

klučowe słowa: wurjekowanje, dialekt, spisowna rěč, wobrot

hesła: rano, ranje, dobre ranje, Morgen, wot ranja hač do spanja