Deklinacija numerala „dwaj“ (2)
Dualowe formy su wosebitosć serbšćiny, jich wužiwanje pak wobradźa hustodosć ćeže. Tak słyšimy wuprajenja kaž: po dwejoch hodźinach sym to abo tamne činiła abo sym dwejoch přećelow zetkała. We wobchadnej serbšćinje so formy mjenowaneho typa dźeń wote dnja wužiwaja, a samo w digitalnym tekstowym korpusu namakach přikłady kaž: „w dwejoch rěčach myslić a so pohibować“ abo „Na kóždym z dwejoch talerjow ležeštej dwě wulkej skibje.“ Awtorow tuteju dweju – nic tutych dwejoch – tekstow nochcyła mjenować, wšako je mnoho dalšich přikładow. Tuž wobhladajmy sej korektne wužiwanje dualowych formow: sym po dwěmaj hodźinomaj abo po dwěmaj dnjomaj to abo tamne činiła, a w zwisku z wosobami rěka korektnje, zo sym na přikład dweju znateju zetkała. W citowanymaj přikładomaj měło tuž prawje rěkać, zo w dwěmaj rěčomaj mysliš a so pohibuješ a zo na kóždym z dweju talerjow něšto ležeše. Z tym pak nětko po nimale dwěmaj mjeńšinomaj skónču.
J. Šołćina
Themen: Grammatik
Schlüsselwörter: Numeral, Deklination, Umgangssprache, Dual