Rěčne kućiki

Sperlingslust

Dźěło wědomostnika móže druhdy jara wotměnjace być. Tak dósta so njedawno z Kulowskeho měšćanskeho zarjada próstwa wo serbski přełožk dróhoweho mjena „Sperlingslust“ na moje blido. Ně, njejsym podała namjet wroblikowa radosć, ale prašach so najprjedy, čehodla ma tuta dróha němsce takle rěkać. Snadź tohodla, dokelž so tam wroble derje čuja? Skerje nic. Wukopa so, zo steji tam bydlenski dom, kiž bě něhdyši wobsedźer wokoło lěta 1925 natwarił jako korčmu. Ta njerěkaše „Sperlingslust“, ale Kulowčenjo běchu tutu městnosć hižo do toho takle mjenowali, je to potajkim zrozumić jako ležownostne mjeno. Arnošt Černik bě w 1950tych lětach po Łužicy hromadźił tajke ležownostne mjena a je do kartow zapisował, ale na jeho karće so na wotpowědnym městnje namaka jenož Wólšina. Mjeno Robliki so na druhu ležownosć poćahowaše. Što činić? W tajkich njewěstych padach je přeco derje, so dorozumić z tam bydlacymi Serbami. Po zhromadnym přemyslowanju změje dróha bórze mjeno Wroblikowa [dróha]. A nadźijam so, zo tež druzy Kulowscy Serbja tute mjeno akceptuja.

A. Pohončowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa

klučowe słowa: mjeno, substantiw

hesła: Sperlingslust, wroble, wrobliki, wroblikowy